(by Gianluigi Bacchetta)

Sulcis Park, ter groote van 68,868 hectares (ongeveer 172,170 are), is het grootste van de toekomstige Regional Parken uitgekozen door de Provinciale Wet n.31 van 7 Juni 1989. De Park Organisatie is nog niet gevormd, maar een groot deel van het gebied is beschermd en het bezit van W.W.F. en de Sardinian Demesne Forests Organization.

Het is gesitueerd in een geografisch gebied genaamd Sulcis, welk een behoorlijk groot deel bestrijkt van het bergachtig gebied tussen de Cixerri valei aan de noordkant, de vlaktes van Villaperuccio, Giba e Narcao ten westen, de vlaktes van Capoterra, Villa San Pietro, Pula en S.Margherita ten oosten en Teualda's Golf en Chia's baai aan de zuidkant.

 
Sulcis' bergen en zonsondergang vanaf de Capoterra Plas

Bij het park behoren 4 Berg Gemeenschappen (n. 19-22-23-24) en 15 woongroepen:
Assemini, Capoterra, Domus de Maria, Masainas, Narcao, Nuxis, Pula, Santadi, Sarroch, Siliqua, Teulada, Uta, Villamassargia, Villaperuccio en Villa San Pietro; slechts vier van de centra van deze woongroepen zijn binnen de grenzen van het Park. Inderdaad, dit park is dus nauwelijk bevolkt; naast de belangrijkste dorpen zijn er kleine plattelands-dorpen (furriadroxius genaamd), vooral in de Santadi en Nuxis zones.

Het Park gebied is weergegeven in de kaarten van I.G.M.I. (25th series, 1e ed. 1992) schaal 1:25,000 van: Assemini (556, II), Siliqua (556, III), Narcao (565,IV), Capoterra (565, I), Santadi (565, III), Villa San Pietro (565, II), Teulada (573, IV) en Domus de Maria (573, I).

 
Kaart van het Sulcis gebied en het Park

De meest gebruikelijke manier van toegang is de provinciale weg n.12 richting Santadi, die door het massief gaat, en de gemeentelijke weg die gaat van Domus de Maria tot aan het Boswachterskamp van Is Cannoneris. Beide wegen zijn slechts gedeeltelijk ge-asfalteerd, maar goed begaanbaar.

Vertaald door Maarten Abbring